Фрактурите на глуждот се честа клиничка повреда. Поради слабите меки ткива околу зглобот на глуждот, по повредата доаѓа до значително нарушување на снабдувањето со крв, што го отежнува заздравувањето. Затоа, кај пациенти со отворени повреди на глуждот или контузии на меките ткива кои не можат да се подложат на непосредна внатрешна фиксација, за привремена стабилизација обично се користат рамки за надворешна фиксација во комбинација со затворена редукција и фиксација со употреба на Киршнерови жици. Дефинитивниот третман се спроведува во втора фаза откако ќе се подобри состојбата на меките ткива.
По комминутирана фрактура на латералниот малелеолус, постои тенденција за скратување и ротација на фибулата. Доколку не се корегира во почетната фаза, справувањето со последователното хронично фибуларно скратување и ротациона деформација станува потешко во втората фаза. За да се реши ова прашање, странски научници предложија нов пристап за едностепена редукција и фиксација на фрактури на латералниот малелеолус придружени со тешко оштетување на меките ткива, со цел да се врати и должината и ротацијата.
Клучна точка 1: Корекција на фибуларно скратување и ротација.
Повеќекратните фрактури или комминутираните фрактури на фибулата/латералниот маллеол најчесто доведуваат до скратување на фибулата и деформитет на надворешна ротација:
▲ Илустрација на фибуларно скратување (А) и надворешна ротација (Б).
Со рачно компресирање на скршените краеви со прсти, обично е можно да се постигне редукција на латералната фрактура на малелеолусот. Доколку директниот притисок е недоволен за редукција, може да се направи мал засек по должината на предниот или задниот раб на фибулата, а може да се користи форцепс за редукција за стегање и преместување на фрактурата.
▲ Илустрација на надворешна ротација на латералниот малелеолус (А) и редукција по рачна компресија со прсти (Б).
▲ Илустрација за користење на мал засек и редукциски форцепс за асистирана редукција.
Клучна точка 2: Одржување на намалувањето.
По редукцијата на фрактура на латералниот малелеолус, две ненавојни Киршнерови жици од 1,6 mm се вметнуваат низ дисталниот фрагмент на латералниот малелеолус. Тие се поставуваат директно за да го фиксираат фрагментот на латералниот малелеолус на тибијата, одржувајќи ја должината и ротацијата на латералниот малелеолус и спречувајќи последователно поместување за време на понатамошниот третман.
За време на дефинитивната фиксација во втората фаза, Киршнеровите жици може да се протнат низ дупките на плочата. Откако плочата ќе биде безбедно фиксирана, Киршнеровите жици се отстрануваат, а потоа се вметнуваат завртки низ дупките на Киршнеровите жици за дополнителна стабилизација.
Време на објавување: 11 декември 2023 година
